25 Ιουλ 2015
Ο όρος αυτός, ο οποίος προέρχεται από την επιστήμη της Βιολογίας και όχι από αυτήν της Γλωσσολογίας, αφορά το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο ένα όργανο αναπτύσσεται ομαλά. Στην περίπτωση μας, η γλώσσα ως όργανο αναπτύσσεται από την πρώιμη παιδική ηλικίας έως και τα πρώτα χρόνια της εφηβείας. Δηλαδή, αν ένα παιδί δεν έχει φτάσει στην απόκτηση της γλώσσας μέχρι την εφηβεία, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι είναι και φυσικός ομιλητής.
Η κρίσιμη περίοδος γλωσσικής κατάκτησης συγκαταλέγεται στα βασικά ερείσματα που υποστηρίζουν τον έμφυτο χαρακτήρα της γλώσσας.
Επιχειρήματα για την ίδια την κρίσιμη περίοδο μπορούμε να βρούμε ανατρέχοντας σε διάφορες μελέτες και έρευνες που αφορούν παιδιά που δεν εκτέθηκαν σε γλωσσικό περιβάλλον με την γέννηση τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Genie, η οποία από την γέννηση της έως τα 13 της χρόνια μεγάλωνε μόνη της σε μια αποθήκη και μακριά από ανθρώπους. Όταν βρέθηκε, όπως ήταν φυσικό, δεν είχε μάθει κάποια γλώσσα και είκοσι χρόνια μετά την εύρεση της και παρά την επίπονη διδασκαλία δεν κατάφερε ποτέ να μιλήσει σωστά και χωρίς αντιγραμματικά λάθη.
Ακόμα ένα επιχείρημα που επιβεβαιώνει την κρίσιμη περίοδο έρχεται από μελέτες σε κωφά παιδιά. Πιο αναλυτικά, κωφά παιδιά που εκτέθηκαν από την πρώτη στιγμή της γέννησης τους στην νοηματική γλώσσα την κατέκτησαν αβίαστα ενώ κωφά παιδιά που άργησαν να βρεθούν σε περιβάλλον νοηματικής αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα και δεν έφτασαν ποτέ σε πλήρη γλωσσική κατάκτηση.
